goed aangekomen

Eindelijk is de dag van vertrek aangebroken en valt de spanning een beetje weg.
We hebben er zin in, uitgezonderd de lange vlucht ,want in totaal zijn we 28 uur onderweg
‘s Morgens vroeg opgestaan om van Elisabeth afscheid te nemen. Ze vertrekt rond 7 uur omdat ze nog geen zicht heeft op de file. Wat zal ik haar weer missen, maar ik ben het al wat gewoon. Tussen de middag van Lode en ook hem zal ik missen. Vooral zijn verhalen en frustraties over de zo slechte Leopoldlaan waar hij de afgelopen maanden al zeker 5 lekke band heeft gereden,, ma troost je Lode straks wordt het een heuse ”Avenue Leopold “.
Dan heeft mijn lief broertje ,met het nodige gegrom omdat we weer eens te laat waren, ons op een veilige manier naar de luchthaven gebracht.
Daar liepen we met onze wandelschoenen tussen al die keurige geklede mensen.
De vlucht naar Frankfurt was goed op tijd en hier zijn we overgestapt op de vlucht naar São Paulo (Brazil) Een volle bijna hagelnieuwe boeiing 777 vloog ons de oceaan over. Ondanks de slechte reviews over Tam Airlines overtreft dit toch ruim onze verwachtingen. Zoals altijd bij een nachtvlucht is het slapen met de ogen open en dicht, maar na 12 uren landen we veilig en wel.
Nu de vlucht naar Lima. Hier voelden we ons al wat beter in onze outfit, geen dasjes en jasjes meer. Eenmaal in het vliegtuig moesten we er om een of ander reden weer uit.om te wisselen naar een ander vliegtuig .Zo lopen we al snel 2 uren vertraging ,op.
Tijdens de vlucht zat ik langs een Ecuadoraanse moeder(tje) met haar dochtertje van 2 maanden oud.., al snel zat ik met de kleine op schoot omdat zij ongelooflijk bang was en bij het opstijgen lag ook zij bijna in mijn armen.
Met 2 uur vertraging kwamen we in Lima aan en hier stapten we op onze laatste vlucht naar Cuzco. Ongelooflijke mooie vlucht zo over de toppen van de andes.Na 55 minuten landen we met een stralend blauwe hemel in Cuzco.
Zoals afgesproken stond er netjes iemand met en naambordje op ons te wachten.
Al snel kwamen we in hostal aleman aan en dat zag er direct schitterend uit. Snel gedoucht en nog even een soep gaan eten, maar bij terug wandelen kregen we alwat last van de hoogte. Doodmoe em met wat hoofdpijn kropen we snel onder de wol. Want eenmaal de zonder onder leek et wel of we op skivakantie waren..