Ollielampen in de bush
Blijf op de hoogte en volg paul-Anita
07 November 2014 | België, Neerpelt
Dag allemaal, ondertussen zijn we al enkele dagen op pad.
Nadat Lode ons naar het NH hotel in Brussel bracht zijn we die avond nog naar Brussel Zuid gewandeld voor te kijken waar we de Thalys moesten nemen naar Schiphol.
Om daar aansluitend de vlucht naar Johannesburg te nemen.
Dit was een verplichting op ons vliegticket.
Best wel eng zo laat. Je waant je hier trouwens al in een of andere Afrikaanse stad.\
De volgende morgen stipt om 5 uur bracht ons de taxi terug naar het station en binnen twee uurtje waren we in Schiphol.
Inchecken, is tegenwoordig een fluitje van een cent, alles gaat automatisch, komt geen mens meer aan te pas.
Binnen 12 uurtjes kwamen we moe en dik gegeten aan in Johannesburg. KLM, super service zelfs de Whisky of Balies bij de koffie hoort erbij
Het was hier heel rustig op de luchthaven, Wat wil je om 22 uur.
Gelukkig stonden ze ons met een naambordje op te wachten.
Samen met een Duits koppel waren we binnen 5 minuten in het Sun Rock guesthouse, eenvoudig maar netjes op een beveiligde site van de luchthaven.
Slapen was er niet echt bij de adrealine zat hoog.>
Na een goed ontbijt terug naar de luchthaven om de auto op te pikken>
Een mooie Toyota Corolla kregen we toegewezen.
Snel een sim kaart gekocht.
Hier begint ons avontuur, pfff……links rijden……. Wie begint ……Paul zag het niet zitten, dan ik maar…ervaring van Ierland en Schotland,
Rijden ok! Weg geraken uit Johannesburg was een andere zaak, kwestie van rustig blijven.
Stoppen aan de rode lichten bezorgde ons wel het nodige kippenvel.
Eenmaal de drukte uit was de weg goed en rustig.
250 km verder nam Paul het stuur over, en zo toerde we na Graskop een 420 km verder.
Graskop, een pietluttig dorpje, waar het toch wel zwart ziet van het volk.
.
Zoeken naar je hotel hoef je hier niet, er liggen er trouwens maar een paar.
De uitbater was een vriendelijke blanke man. Die ons allerlei tips meegaf:
1- ga nooit in het donker op straat, indien je toch wil neem de auto al is het maar voor 50 meter.
Dus wij onmiddellijk wat eten, niks bijzonder maar we konden er tegen.
‘S morgens pasten we voor het ontbijt en zijn we bij Harrie’s pancakes…. gaan eten
Een must als je in Grasop verblijft. Ja ….Harrie, lekker pannenkoeken gevuld met aardbeien mmmm…. Wat wil je nog meer voor je ontbijt?
Daarna zijn we naar een historisch goudzoekers stadje gereden.
Pelgrims Rest, nog volledig intact.
Hier kwamen we er snel achter dat iedere slimme Afrikaan zijn eigen baantje creëert,
Ze komen compleet op je afgevlogen om je persoonlijke parkeerwachter te zijn. Toch maar mee doen, het kost je peanuts en je wagen wordt goed bewaakt. Vuil of niet vuil…de auto wordt gewassen zonder te vragen..daarna kijken ze boos als ze hiervoor niets krijgen.
Daarna panorama route gereden, heel mooi, met uitzichtpunten zoals: Gods Windows, Tree Roltafels, etc.…..
Maar dan……. 10 km over onverharde weg, met gaten zo diep. # poorten moeten passeren.
Kwamen we juist voor de donker aan in een prachtige lodge, gelegen aan de Blyde rivier.
Hier begon voor ons het Afrika en Bush gevoel.
‘S avonds aten we hier oh …zo… lekker met enkel olielampen.
Olielampen in de Bush….Kan het nog romantischer.
Totdat je in je huisje bent en probeert van al de emoties te slapen….
Pfff…. Je hoort hier van alles, het houdt niet op. Dus niks slapen.
Dit is de enige keer dat het in Paul zijn voordeel is.
E dan….6 uur in de morgen, hoor ik een zwaar geluid, vlieg uit mijn bed en wist meteen er liggen nijlpaarden in de rivier.
Dus snel verrekijker en voorzichtig naar buiten, onze rondavel ligt met uitzicht op de rivier. En ja hoor daar ligt er eentje te drijven en kopje onder te gaan.
Ik zeg het jullie, ze zijn groot, en gevaarlijk. Dit zijn de dieren die de meeste mensen aanvallen als je te dicht in hun territorium komt.
Ontbijten en op naar een verzorgingscentrum van wilde dieren, interessant1 Toch zoals altijd wat commercieel, maar goed werk alleszins we kregen zoveel informatie teveel om op te noemen.
Naar Hoedspruit om wat geld te wisselen, een adapter en gsm lader kopen. Daarna terug naar de Bush om wat te genieten van de ongelooflijke stilte, en tis hier overdag ook zo stil.
Morgen op naar Kruger nationaal park.
Laten we hopen dat alles zo goed blijft verlopen.
Lieve groetjes vanuit de Bush!
Nadat Lode ons naar het NH hotel in Brussel bracht zijn we die avond nog naar Brussel Zuid gewandeld voor te kijken waar we de Thalys moesten nemen naar Schiphol.
Om daar aansluitend de vlucht naar Johannesburg te nemen.
Dit was een verplichting op ons vliegticket.
Best wel eng zo laat. Je waant je hier trouwens al in een of andere Afrikaanse stad.\
De volgende morgen stipt om 5 uur bracht ons de taxi terug naar het station en binnen twee uurtje waren we in Schiphol.
Inchecken, is tegenwoordig een fluitje van een cent, alles gaat automatisch, komt geen mens meer aan te pas.
Binnen 12 uurtjes kwamen we moe en dik gegeten aan in Johannesburg. KLM, super service zelfs de Whisky of Balies bij de koffie hoort erbij
Het was hier heel rustig op de luchthaven, Wat wil je om 22 uur.
Gelukkig stonden ze ons met een naambordje op te wachten.
Samen met een Duits koppel waren we binnen 5 minuten in het Sun Rock guesthouse, eenvoudig maar netjes op een beveiligde site van de luchthaven.
Slapen was er niet echt bij de adrealine zat hoog.>
Na een goed ontbijt terug naar de luchthaven om de auto op te pikken>
Een mooie Toyota Corolla kregen we toegewezen.
Snel een sim kaart gekocht.
Hier begint ons avontuur, pfff……links rijden……. Wie begint ……Paul zag het niet zitten, dan ik maar…ervaring van Ierland en Schotland,
Rijden ok! Weg geraken uit Johannesburg was een andere zaak, kwestie van rustig blijven.
Stoppen aan de rode lichten bezorgde ons wel het nodige kippenvel.
Eenmaal de drukte uit was de weg goed en rustig.
250 km verder nam Paul het stuur over, en zo toerde we na Graskop een 420 km verder.
Graskop, een pietluttig dorpje, waar het toch wel zwart ziet van het volk.
.
Zoeken naar je hotel hoef je hier niet, er liggen er trouwens maar een paar.
De uitbater was een vriendelijke blanke man. Die ons allerlei tips meegaf:
1- ga nooit in het donker op straat, indien je toch wil neem de auto al is het maar voor 50 meter.
Dus wij onmiddellijk wat eten, niks bijzonder maar we konden er tegen.
‘S morgens pasten we voor het ontbijt en zijn we bij Harrie’s pancakes…. gaan eten
Een must als je in Grasop verblijft. Ja ….Harrie, lekker pannenkoeken gevuld met aardbeien mmmm…. Wat wil je nog meer voor je ontbijt?
Daarna zijn we naar een historisch goudzoekers stadje gereden.
Pelgrims Rest, nog volledig intact.
Hier kwamen we er snel achter dat iedere slimme Afrikaan zijn eigen baantje creëert,
Ze komen compleet op je afgevlogen om je persoonlijke parkeerwachter te zijn. Toch maar mee doen, het kost je peanuts en je wagen wordt goed bewaakt. Vuil of niet vuil…de auto wordt gewassen zonder te vragen..daarna kijken ze boos als ze hiervoor niets krijgen.
Daarna panorama route gereden, heel mooi, met uitzichtpunten zoals: Gods Windows, Tree Roltafels, etc.…..
Maar dan……. 10 km over onverharde weg, met gaten zo diep. # poorten moeten passeren.
Kwamen we juist voor de donker aan in een prachtige lodge, gelegen aan de Blyde rivier.
Hier begon voor ons het Afrika en Bush gevoel.
‘S avonds aten we hier oh …zo… lekker met enkel olielampen.
Olielampen in de Bush….Kan het nog romantischer.
Totdat je in je huisje bent en probeert van al de emoties te slapen….
Pfff…. Je hoort hier van alles, het houdt niet op. Dus niks slapen.
Dit is de enige keer dat het in Paul zijn voordeel is.
E dan….6 uur in de morgen, hoor ik een zwaar geluid, vlieg uit mijn bed en wist meteen er liggen nijlpaarden in de rivier.
Dus snel verrekijker en voorzichtig naar buiten, onze rondavel ligt met uitzicht op de rivier. En ja hoor daar ligt er eentje te drijven en kopje onder te gaan.
Ik zeg het jullie, ze zijn groot, en gevaarlijk. Dit zijn de dieren die de meeste mensen aanvallen als je te dicht in hun territorium komt.
Ontbijten en op naar een verzorgingscentrum van wilde dieren, interessant1 Toch zoals altijd wat commercieel, maar goed werk alleszins we kregen zoveel informatie teveel om op te noemen.
Naar Hoedspruit om wat geld te wisselen, een adapter en gsm lader kopen. Daarna terug naar de Bush om wat te genieten van de ongelooflijke stilte, en tis hier overdag ook zo stil.
Morgen op naar Kruger nationaal park.
Laten we hopen dat alles zo goed blijft verlopen.
Lieve groetjes vanuit de Bush!
-
07 November 2014 - 09:35
Hilde Eskens:
Dag avonturiers,
Zo'n nijlpaard in uwen hof is wel iets anders dan een Donnake zeker? Ze doet het hier weer prima hoor: beetje baas spelen over de andere honden en kat, ze heeft zelfs Isabelle al voor zich kunnen winnen!
Ik was blij van jullie te horen dat alles daar goed verloopt, zal wel weer een prachtige ervaring zijn!
Kusjes van Donnaxxx
Hilde -
07 November 2014 - 11:00
Marleen:
Hallo Paul en Anita,
Wat avontuurlijk weer, ik had je daar in Johannesburg wel eens rond willen zien rijden !
Knap dat je het allemaal durft en doet .
Paul let wel op Anita met die nijlpaarden! Voor je t weet staat ze er kort bij :-)
Geniet met volle teugen
Groetjes marleen xxxx -
07 November 2014 - 12:28
Linda:
Beste Paul en Anita
Tof om iets van jullie te horen. Ik heb al veel aan jullie gedacht.
Wat een ervaringen. Ons Anita zal wel in haar element zijn! En zoals Marleen al zegt, chapeau dat je dat allemaal durft en doet.
Ik vind het ook goed geschreven, het leest aangenaam.
Groeten en geniet ervan!
Linda -
09 November 2014 - 10:43
Mariette Vandeweyer-Hermans:
9 november 2014 10.20u
Hey broer en schoonzusje,
Wat een mooi en spannend verhaal, ik kan het mij zeer goed voorstellen, wij hebben zelf 2 jaren in de brousse geleefd in de stilte alleen de geluiden van de dieren, insecten en dan de geur van Afrika .
Geniet van de reis en wees voorzichtig, wij kijken uit naar een volgend verslag.
Lieve groetjes van Mariette en Dony.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
