Op de golven van de Indische Oceaan

Hallo, hier zijn we weer, ondertussen zijn we al een heel eind verder.

Na het verlaten van Swaziland, kwamen we bij de grens terug enkele gespotte Nederlanders tegen, we reden bijna in konvooi naar Hluhluwe, spreek het maar eens uit…..( Sju-sloewe).

Na een rit van 4 uurtje kwamen we aan in een ongelooflijk mooie lodge, We werden bijna onthaald als Filip en Mathilde, een welkomst drankje en dan naar onze lodge,
We hadden de keuze tussen een tree, een luxe boomhut of een safari lodge. We kozen voor de safari lodge.
Wat een locatie!
Helemaal alleen in de bush, met een uitkijk van…..ik kan het niet beschrijven.
Het bed, de badkamer, alles was bedekt met takjes en bloemetjes.
We zij toch niet op huwelijksreis….
We genieten, nemen een bloemetjes bad en op naar het diner.
Deze keer geen olielampen maar kaarslicht.

Hier beleven we het ultieme "Out of Afrika"gevoel.
Het was moeilijk te slaap te vatten, teveel emoties.

De dag nadien bezochten we het Hluhluwe-Imfolozi park.
Het park is een heel stuk kleiner dan het Kruger park,
De weg is op sommige plekken in erbarmelijke conditie, er zijn diepe potholes, die we slalommend proberen te vermijden.
De natuur, anders dan de Kruger, is mooi…..het is een berglandschap met hoge begroeing.
Dieren zijn hier wat moeilijker te spotten.
Alhoewel,,,,,,, opeens zien we een troep van 50 olifanten, groot en klein,de weg oversteken.
We zien nog veel andere wld. Op een gegeven moment staan er, zoals altijd als er wild gespot is, enkele auto’s op de weg, Wat blijkt …een luipaard heeft zijn prooi in de boom gehangen en is er weer uitgesprongen. Aangezien wij dit dier nog niet hadden gespot, besloten we hier te wachten.. Het luipaard blijft trouwens altijd in de omgeving van zijn prooi, maar na meer dan een uur gewacht, druipen we af…..jammer…..no leopard.

De volgende dag rijden we naar St Lucia , een veilig dorpje niet groter dan Neerpelt centrum, gelegen tussen het Isimagaliso wetland park en de Indische oceaan.
We logeerden, het wordt afgezaagd, weer in een schitterende accommodatie, hoewel een stuk kleiner opgevat,.
De eigenares was een leuke Nederlandse vrouw, die ons een hoop info gaf over de omgeving en bezienswaardigheden..

In het Meer zitten meer dan 1200 nijlpaarden, vertelde ze.
Die ‘s avonds uit het water komen om zich te voederen met het groen gewas…..meermaals verschijnen zij dan in het dorp om te grazen langs de straat…. zoals sommige onder jullie wel weten is het nijlpaard het gevaarlijkste dier in Afrika.
Dus….na zonsondergang altijd op het midden van de weg lopen en nooit op een nijlpaard afgaan. Ze dulden niemand in hun territorim.
Uit veiligheid namen we dan maar de auto om te dineren, we bestelden een visschotel, kost hier peanuts, eenmaal gegeten, terug naar ons hotel, maar…..waar bleven die nijlpaarden? Onze fantasie was uitvergroot, we dachten echt dat alle straten vol lagen.

Nederlanders en apen verhaaltjes…….
Over apen gesproken, nu begrijen we waar de uitdrukking “brutale aap” vandaan komt.
We moesten de ramen en deur dicht laten , want even onoplettend en de aapjes komen naar binnen en alles wat eetbaar is, eigenen ze zich heel snel toe.

De volgende dag boekten we om 16u00 een ’ hippo en croc tour “ en inderdaad hippos in overvloed, de rivier lag er vol van. Enkele prachtige vogels konden we eveneens bewonderen tijdens de boottocht op hetmeer

Die morgen , om 6 uur, reden we naar Cape Vidal…. kilometers mooi, ongerept ,bijna verlaten strand. Zou het strand er bij de schepping in Belgie zo ook uitgezien hebben?
Op de weg ernaar toe grepen we toch even naar de keel, een neushoorn kwam recht op de auto af…. Wat nu….. aan de kant….nee…toch maar in de achteruit…pfff na ongeveer 1km , strompelde het beest het groen in en konden we onze rit verder zetten.

Op het ogenblik zitten we in een James Bond achtige villa met uitzicht op de Oceaan in een rijkeluis dorpje voor Durban.

Morgenvroeg nemen we de vlucht naar Kaapstad om daar het tweede deel van onze reis te beginnen.

Wist je dat we 2200 km op de teller hebben
Dat we hier rond 21.30 in bed liggen.
Dat de wijn overheerlijk is.
Dat ik me dood erger aan de internet verbinding.
Dat ik de "ghostwriter" ben.
En…dat we hopen dat alles goed blijft gaan.

Dikke knuffel en tot de volgende keer,