Happy New-Year!
Blijf op de hoogte en volg Paul-Anita
12 Februari 2016 | Vietnam, Hội An
Bedankt voor de lieve reacties. Altijd leuk omiets van het thuisfront te vernemen.
Hoog boven de de wolken kregen we de eerste keer te zon te zien, maar geen gezeur.
In een uurtje landen we veilig en wel in Hué. We deelden een taxi met een ander koppel en op naar het hotel.
'S avonds tijdens het eten leerden we een leuk Vlaams koppel kennen. Toevallig logeerden we in het zelfde hotel.
Hue was de keizer/koning stad, gelegen aan de Parfum Rivier en is weliswaar de interessantste stad van Vietnam.
Aan de noordelijke oever van de Rivier ligt een grote citadel met 4 versierde toegangspoorten, volledig omgeven door een brede gracht, de omwalling is 2,5 km lang 6 meter hoog en 2 meter dik.
De 9 keizers van de Nguyen dynastie, hun familie en concubines leefde hier van 1804 tot 1945 dus eigenlijk nog niet zolang geleden. Het gewone volk mocht er in die tijd niet binnen, daarom dat men het de verboden purperen stad noemt. Inmiddels geen probleem en wordt er ook nog dik aan verdient. Vrije hoge toegangsprijs volgens Vietnamese normen.
Net zoals met het andere culturele erfgoed van Vietnam, werd ook hier veel vernietigd tijdens de oorlogen met de Fransen en nadien de Amerikanen. Enkele van de minst beschadigde delen zijn gerestaureerd, met de rest zijn ze volop bezig. Er is nog heel.....veel werk aan de winkel.
Maar ondanks is er nog enorm veel pracht en praal te zien. Met een beetje fantasie kan je je een vrij goed beeld vormen van hoe het leven er aan het keizerlijke hof in die tijd aan toe ging. We gingen binnen langs de prachtige Ngo Mon poort. Hier verscheen de keizer vaak bij belangrijke publieke gelegenheden. Achter de poort loopt een brug over de lotusvijver naar het Thai Hoa paleis, waar de troon van de keizer staat. Hier werden belangrijke recepties en ceremonies gehouden. Achter het paleis lag de verboden stad, een citadel in een citadel, tot welke enkel de keizer, zijn vrouwen, concubines en zijn gevolg toegang hadden. We zagen de leeskamer van de keizer en de Dien Tho residentie van de keizersmoeders met een prachtig paviljoen en een waterlelievijver met mooie rotspartijen. Ook interessant was het To Mieu tempelcomplex met prachtige paviljoenen, 9 grote in brons keizerlijke urnes en de To Mieu tempel met 9 altaren ter ere van de keizers. Wij lopen hier lang rond, en het zal in de toekomst alleen maar mooier worden.
Even een beschrijving van een Keizerlijke dag:
Tijdens de morgen ontving de Keizer zijn ministers, las en studeerde hij.
'S middags wordt er hem een maaltijd met tussen de 30 en 50 gerechten opgediend.
Daarna trok hij zich terug met een van zijn concubines, die masseerde zijn voeten en zong wat. ( de rest denken we er maar bij)
Daarna liet hij zich wat varen over de Parfum Rivier en ondertussen hadden zijn dienaren de zorgen om een lijst op te stellen van welke vrouwen die avond in aanmerking zouden komen om de nacht met hem door te brengen.
Ik zou medelijden krijgen met ons Filipe van Belgie moest hij dit doormaken.
Tijdens hun leven bouwden de 9 keizers zelf hun begraafplaats, deze 9 juweeltjes liggen buiten de stad. En dat wisten we al toen we buitenkwamen.
We werden meteen aangeklampt om tegen een veel te hoge prijs naar daar gebracht te worden.
Maar hoe gaan we dat nu aanpakken?
Plotseling stopt er een scooters en die doet ons een acceptabel voorstel en....weer met zijn 3 op pad.
Als eerste bezochten we de tombe van Tuc Duc.
Elke keizer ontwierp zijn eigen grafmonument en liet dat bouwen op een plaats die met de grootste zorgvuldigheid door waarzeggers was uitgekozen. De tomben waren meer dan alleen een graf. Er werden prachtige landschapstuinen met tempels, vijvers, beelden en paviljoenen gebouwd en het complex diende tijdens het leven van de keizers als ontspanningsoord samen met zijn honderden wettige echtgenotes en een nog groter aantal concubines trok hij zich hier vaak terug.
Trouwens wist je dat 40% van de inwoners van Vietnam de naam "Nguyen" hebben , is natuurlijk niet moeilijk met die honderden vrouwen en concubines van de Keizers.
Keizer Tu Duc begon met de bouw van het graf in 1864 en kosten noch moeite werden gespaard. Er waren meer dan 1000 dwangarbeiders bij de bouw betrokken.
Daarna reden we naar de tombe van Ming Mang.
Eveneens gelegen in een prachtige landschapstuin. Het bestond Uit meer dan 35 paleizen en paviljoenen.
We hadden nog graag enkele tombes bezocht, helaas liet de tijd dit niet toe.
Voldaan reden we terug naar het hotel.
Die avond gingen we weer eten met de Belgen. Het was een boeiende avond, ze hadden werkelijk de hele wereld gezien en waren 3 maanden onderweg.
S morgens wilden we met de bus naar Hoi Ann een rit van 4 uur maar door het Chinees Nieuwjaar was deze helaas vol geboekt. Dan maar met de trein, maar om niet gepakt en gezakt voor een uitverkochte trein te staan was de hotel manager zo vriendelijk om snel met zijn scooter kaartjes te gaan kopen in het station.
Zo spoorden we in een paar uurtjes naar onze volgende bestemming.
Hoi An is tijdens de Vietnam oorlogen gespaard gebleven van bombardementen. Het is een oud authentiek stadje met smalle straatjes met huizen uit de Chinese tijd. Het oude centrum is volledig autovrij en is bekend om zijn lampionnen die ‘s avonds worden ontstoken en een heel speciale warme sfeer geeft.
Zo gezellig!!!
Sinds 1999 behoort Hoi An tot het werelderfgoed van de Unesco. Je kan al raden dat de toeristen de weg naar hier hebben gevonden, ook al omdat het aan de Zuid Chinese zee ligt. De hotels reizen hier als paddestoelen uit de grond.
We zaten dan ook in een splinternieuw hotel, mooi maar niet erg sfeervol.
Het personeel was jong, super vriendelijk over enthousiast maar niet professioneel.
Hoi An is bekend voor de vele kleermakers, je zou bijna denken dat er voor iedere lampion een kleermaker is.
Paul en ik besloten dus om onmiddellijk op kleren jacht te gaan. Hij liet zich een maatpak aanmeten en de dag nadien kon hij gaan passen, en....het resultaat mag er zijn.
We waren zo onder de indruk dat we voor een 2de pak gingen, weliswaar bij een andere kleermaker, ook ik liet hier een blazertje en winterjas maken. Hier konden we al de zelfde avond gaan passen. We vonden het deze keer te ruim, hoewel de verkoopster vond van niet. Ze zei dat 'te gecentreerd' voor young man was, maar zijn wij niet de kopers? Dus werk aan de winkel en na aanpassingen kregen we te horen: "Now he is ready for the show".
Show? Misschien een job zoeken met zijn nieuwe outfit.
Mijn winterjas en blazer vielen wat tegen. Jammer, en het meesleuren zullen we er de komende weken maar bij nemen.
We hadden onze reis zo gepland dat we oudejaarsavond hier konden doorbrengen.
Chinees nieuwjaar 'Tet-feest' is het belangrijkste feest in Azië en een week op voorhand zijn al vele mensen vrij en heel Azië is op de dool. Velen zijn op weg naar familie, anderen op vakantie, ook velen expats nemen de gelegenheid wat te reizen. De winkels blijven een week dicht. Gezellig maar als toerist niet de ideale periode aangezien er veel bussen en treinen volgeboekt zijn.
Je ziet vele scooters rijden met op de bagagedrager mega groten bomen met kleine mandarijnen erin ( kumquat boom) of grote takken van de amandel- en perzikboom, waar bij bloei, kleine gele of roze bloemetjes verschijnen.
Overal zie je altaartjes voor de huizen waar wierookstokjes worden aangestoken en de gekste dingen worden geofferd, kippen, fruit, snoep, thee, drank etc....
Overal wordt er nep geld verbrand als offer naar de overledenen dat zij een goed leven hebben in het hiernamaals en voor de goden, in ruil voor geluk en voorspoed
Ook is het erg belangrijk wie de eerste gast is die op nieuwjaarsdag over de drempel komt, want die staat symbool voor het komende jaar.
Het vuurwerk met oudejaarsavond was mega groot; daar is het jaarlijks vuurwerk in Antwerpen niks tegen.
Voor de rest hebben we nog wat gefietst door de rijstvelden en gewoon genikst.
Het weer was ondertussen ook al beter.
Inmiddels zitten we weer op de luchthaven voor de vlucht naar Ho Chi Minh, deze had vertraging betreft technische problemen. Niet leuk om te horen maar grote troost we zijn veilig en wel aangekomen.
Reizen gaat niet altijd over rozen.
Lieve groetjes en tot snel.
-
12 Februari 2016 - 18:16
Linda Sijmons:
Hallo Paul en Anita
Onze globetrotters! Wat een belevenissen! Geniet ervan!
Groetjes
Linda -
12 Februari 2016 - 19:04
Harrie:
hallo
wederom een mooi verhaal
boeiend om te lezen , die wereld reizigers passen dan goed bij jullie
nog een fijne tijd daar , en pas op jullie zelf
groetjes
Harrie
-
13 Februari 2016 - 10:15
Van Brussel Fred:
Goedemorgen (voor jullie goede namiddag) Paul en Anita
Heb net uw verslag gelezen en dit geeft mij een déja-vu gevoel!!! Fijn dat jullie het zo naar je zin hebben. Ps : Bert had zich in Hoi An ook een zijden kostuum laten maken (of het nog past weet ik niet).
Geniet nog volop van de Indochinese schoonheid en tot ziens!!!
mvg
Fred -
13 Februari 2016 - 11:40
Hilde Eskens:
Di thisud Pheuxn (ik hoop dat het juist vertaald is!)
Zo'n aparte wereld, ik geniet altijd van jullie verslagen!
En wat het weer beteft, hier ist absoluut niet veel beter hoor, wij hebben ook nog maar pas de zon eens terug gezien!!
Amuseer jullie
grtjsX
Hilde
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley