Bulderend en uitnodigendwater

Bedankt voor jullie lieve aanmoediging.

De nacht duurde lang, het bleef maar malen in mijn hoofd.

Ga ik het aankunnen, gaat mijn knie het uithouden, komt de eenzaamheid opzetten etc… Je kent het wel ?

Daarom neem ik al eens een slaaptabletje maar ook dit weer vergeten.

Is dat toch mijn leeftijd ?

Om 7 uur was ik al van de partij.

Na een heerlijk ontbijtje nog wat gebabbeld met het Duits koppel,zij gaan vandaag de zelfde route rijden als ik.

Dan maar snel de fiets op want ik wil ze voor zijn, toch altijd een geruststelling als er iemand achter je fietst waar je een beetje connectie mee hebt.

Mijn eerste stop zal de waterval inSchaffhausen zijn, dit is de breedste van Europe de hoogste hebben we indertijd in Noorwegen gezien. Wist niet wat te verwachten maar…

Daar sta ik dan om 10 uur ‘s morgens boven het gebulder van de Rheinfall.

Best wel adembenemend!

Vervolgens gaat het richting Bodensee en de volgende stop is Stein am Rhein, een ronduit sprookjesachtig stadje, met middeleeuwse poorten en kasteel,talrijke kleurig beschilderde gevels.

“Schitterend!”

Maar oh zoveel mensen.

Laat me toch maar fietsen tussen de zonnebloemen en wijnranken in plaats dan tussen die lopende ijslikkers.

Stilaan begin ik moe te worden en zeker van die stiekeme kuitenbijters.

Tijd voor een energie drank en bijbehorende reep.

Wat helpt het de vleugeltjes beginnen te spreiden en trappers gaan op en neer.

Ik houd nog een korte stop in Kreuzlingen en had graag nog Konstanz binnen gefietst maar ondertussen is ook de batterij stilaan aan het einde van haar latijn. Na 110 km kom ik nog met een actieradius van 3 km bij het hotel aan.

Ben ik niet aan het Pelgrimeren?

De routine kleren wassen, fiets poetsen want dat is nu mijn living voor de volgende weken, eten om morgen weer genoeg energie te hebben.

Ik slaap hier in een Christelijke gemeenschap en dat merk je meteen vriendelijke eenvoudige mensen. De eigenares en tevens verantwoordelijke van de plaatselijke tegenoverliggende kerk. Mijn kamer wordt bewaakt door een groot Christus beeld.

Mijn eigen bodyguard. “Sjiek”

De dame kwam ook uitgebreid kennis maken nadat ik een stempel vroeg voor in mijn pelgrimspaspoort. Samen met 2 andere hebben we nog wat liggen te kletsen en de zon zien onder gaan achter de verder gelegen bergen want stilaan komen ze in zicht.

Wanneer ik liet horen dat ik slecht slaap en mijn slaappilletjes was vergeten kwam ze meteen aangedraafd niet met 1 maar vier pilletjes.

Fingers crossedga er 1 tje innemen.

Welterusten tot morgen en bedankt .