Happy ten top!

Allemaal ene dikke merci voor jullie lieve felicitaties.

Bij deze ga ik nog even mijn verhaal verder afmaken .

De morgen bij vertrek hadden de lieve zusters in Sutri naar een klooster gebeld in Rome om daar een slaapplaats te regelen..

De weg naar Rome had ik me anders voorgesteld, weer veel klimmen, dalen maar ondanks een mooie weg.

Na 82 km kwam ik op het fietspad langs de Tiber dit pad brengt je in 7 km recht naar het Vaticaan en de regel “Alle wegen leiden naar Rome” klopt perfect.

De tranen rolden over mijn wangen bij de gedachten dat ik er bijna was.

Gehuild, geroepen, gezongen een gevoel van geluk ging door me heen.

Daar ….om 17 uur stond ik met mijn fiets en heel mijn hebben en houden op het Sint Pietersplein.

Wat een Apotheose !

Eerst maar iemand vragen om “De foto” te maken en dan…

danhoor ik ….. Anita….Anita …..you did it!

Wie komt daar met open armen aangelopen?Boaz de sympathieke Amsterdammer. Ik kon geen woord meer zeggen en nu rolden werkelijk de tranen over mijn wangen. Mijn 2 de zoon noem ik hem ondertussen een crème van een kerel.

Hij vloog de dag nadien naar huis en ik blijf hier 4 nachten.

Dan…. op zoek naar de gereserveerde slaapplaats.

Het was in een armere buurt vergelijkbaar met Montmartre in Parijs. Vele kunstenaars, etc…. Ze hadden gezegd dat de poort pas na 17 uur zou open gaan in ieder geval goed getimed.

Bij het oprijden van de binnenkoer kwam een vriendelijke man op me af en begon in het Italiaans de regels te dicteren in mijn vertaler.

Zo, je mag niets mee op de kamer in dit geval een slaapzaal van 10 bedden nemen.

Dit had ik niet verwacht maar soit het is zo, God heeft gekozen.

De fietstassen en rugzak moet buiten onder het afdak blijven liggen, schoenen uit en je slippers aan.

Ik kreeg een klein mandje om de noodzakelijke dingen in te leggen voor de nacht.

Dan…. Om 19.30 de voetwassing een kleine ceremonie voor de nieuwkomers met natuurlijk een gebed.

Stipt om 20 uur aan tafel voor een eenvoudige maaltijd met water en wijn.

Ondertussen had ik al kennis gemaakt met mijn mede pelgrims. 2 mannen, 1 Fransman van 74 die al vanaf mei aan het stappen was helemaal naar Santa Maria Di Leuca in de hiel van Italië. Respect en veel respect voor deze ongelooflijk kranige, vitale man.

Stewart een 62 jarige Engelsman die vanaf hier ook de Francigena del sud volgde tot Santa Maria Di Leuca.

Een Française die hier haar tocht had beëindigd.

Die nacht heb ik zelfs goed geslapen.

Normaal mag je hier als fietser, pelgrim uiteraard maar 1 nacht verblijven en de wandelaars 2 .

Met veel zeuren ook omwille ik mijn fiets moest wegbrengen voor transport en de plaats bevond zich 13 km buiten Rome mocht ik nog een 2 de nacht blijven maar je mag hier pas na 15 uur terug binnen tot dan is de poort gesloten.

Terug naar Sint-Pieter om mijn Testimonium te halen, dit is een officieel pelgrimsbewijs dat je het gehaald heb met de nodige bewijzen in dit geval mijn stempeltjes.

De rij aan de St-Pietersbasiliek was lang heel lang maar….zo heeft pelgrim ook zijn voordeel. Ik mocht lekker langs een andere ingang binnen,

Hier stond ik midden in de Basiliek met mijn oorkonde.

Toch maar als dank de mis bijgewoond.

Die avond waren er 5 jongen mannen aangekomen en na de voetwassing terug aan tafel om na het gebed de eenvoudige maaltijd te verorberen.

Om 21.30 lagen we allemaal terug in bed, geen gesnurkt gewoon een rustige nacht.

Na eeneenvoudige, lees goed enkel brood en confituur nam ik uitgebreid afscheid van Joseph en ging naar een andere slaapplaats.

Wederom bij de nonnen maar in een single kamer.

Zoals ik al eerder schreef,toeval bestaat niet.

In het klooster waren mooie potloodtekeningen gemaakt van Jesus, Joseph had al snel door dat ik daar bewondering voor had en nam me in de arm en gingen samen naar een andere ruimte waar er nog een mooie tekening was op de muur, bij terugkomst zegt hij : Iemand heeft zijn tasje vergeten en wie was die iemand;

IK!Oeps! Toeval?

Dan te voet naar de andere slaapplaats, 2 km het was in een betere en leukere plaats een fantastische locatie om Rome te ontdekken.Hier werd ik onthaald door een oudere typische non zoals wij ze kennen van bij ons in de scholen.

Fietstassen gedropt en Rome ontdekken 19 km had ik die dag gewandeld en wat is Rome mooi dit had ik niet verwacht.

5 dagen is echt niet te lang. Terwijl ik dit schrijf sta ik al een uur in de rij om de Sixtijnse Kapel te bezoeken.

Commerce ten top. Skip the line tickets kosten 60 euro waiting in line 20 euro.

Vanmiddag komt Christel aan, we hebben samen een Whatsapp groepje en blijven zo op de hoogte van elkaar. Ik probeer ze te ontmoetenop Sint-Pietersplein maar hoelang gaat dit wachten nog duren?

Morgen op 11/09 naar huis rare datum, de vlucht is goedkoop op die dag, wellicht hebben meerdere iets met die datum.,

Ik kijk terug op een prachtige camino.

In totaal heb ik dit jaar 5 landen doorkruist, honderden kerken bezocht, liters water gedronken, energiedrank, energie repen, gelletje voor snelle energie tijdens een beklimming en recovery shake bij aankomst.

Niet platgereden ach mijn Engelbewaarder was de hele tijd achter mij.

Paul, lieve schat een heel dikke merci dat je me de kans hebt gegeven om deze droom waar te maken, zowel voor als tijdens de Camino heb je me gesteund.

Fijne dag allemaal, en volgend jaar viert Rome het heilig jaar moesten jullie nog iets willen ondernemen het is de moeite, maar vergeet niet ze verwachten hier 30000000,ja je leest het goed 30 miljoen pelgrims. Toch maar blij dat ik nu ben gegaan.

Un grande abbraccio a tutti voi,

Anita